Eklektyzm w kuchni
Raj dla miłośników dekoracji. Idealny wariant aranżacyjny dla zwolenników komfortu. Świetny sposób na połączenie zdobniczości z funkcjonalnością. Eklektyzm, bo o niego tu chodzi, stanowi nurt architektoniczny, który jest niesamowicie elastyczny i śmiało nadaje się do zastosowania w rozlicznych obiektach domowego użytku – od kuchni, przez salony czy gabinety a nawet sypialnie.
Na wzór starodawny
Podstawą eklektyzmu okazuje się kombinacja rozlicznych elementów zapożyczonych z wielu epok. W wystroju tego rodzaju można dostrzec meble czy dodatki, które będą nawiązywały nieco do gotyku, trochę do rokoko a także neorensansu. To namiastka dawnych czasów, niegdyś królujących trendów, historyczne, wręcz zabytkowe wzornictwo. Pierwsze eklektyczne pomieszczenia zaczęły pojawiać się w latach trzydziestych dziewiętnastego stulecia. Wraz z biegiem czasu aranże w tym kierunku stawały się coraz bardziej wyszukane. Rozmaite kompilacje tworzone były niestandardowo, na przekór temu, co do tej pory panowało w modzie. Zespalano asortyment czy akcesoria uzupełniające wystrój tak, jak nikt by się tego nie spodziewał. Niemniej jednak, udawało się kreować wizualizacje estetyczne, schludne, a przy tym niesamowicie osobliwe i niemożliwe wręcz do podrobienia. Po dziś dzień zachowały się nawet eklektyki, a więc starej daty urządzenia, jakie dominowały kilka dekad temu.
Wszystkiego za dużo
Przekraczając próg zwłaszcza eklektycznych kuchni, można było odnieść wrażenie, że w pomieszczeniach tych jest aż za wiele przedmiotów. Swoisty przepych stanowił jednakże znak rozpoznawczy charakteryzowanego stylu. W eklektyzmie ceniono właśnie nadmiar. Wnętrza nie były traktowane, jako przytłoczone czy zapchane, ale jako aż kipiące swą wystawnością. Co warte wyszczególnienia, nie chodziło w opisywanym nurcie dekoratorskim wyłącznie o nagromadzenie potężnego asortymentu, ale także symbolem eklektyzmu okazywały się mocno rzucające się w oczy i wyróżniające swą awangardowością wykończenia czy to mebli czy urządzeń. Największym zainteresowaniem cieszyły się ekskluzywne, z reguły francuskiej bądź włoskiej produkcji, marmurowe sprzęty ozdabiane niekiedy drogocennymi złoceniami czy luksusowymi fornirami. Często wyposażenie było ożywiane manualnie malowanymi wzorami. Elitarności dodawały także kolumienki czy ażury. Obecne były niekiedy również wielkie rękodzielnicze rzeźbienia.
Nietuzinkowość w doborze materiałów
W zakresie aranżacji pomieszczeń kuchennych w stylu eklektycznym niesamowicie istotne okazywało się umiejętne zestawienie najlepszej jakości tworzyw oraz surowców wysokiej klasy. Za standard uznawano nie tylko obfitość stosowanych w wystroju tkanin, ale także ich wyjątkowo skrupulatną selekcję. Niezbędna okazywała się inwestycja w kotary, serwety, aksamity czy żakardy. Szczegółem nawołującym od razu skojarzenie z eklektyczną kuchnią są także zdobnicze frędzelki, jakie były wielokrotnie wybieranym motywem dekoracyjnym. Oczywiście nie każdy gustujący w estetyce eklektyzmu mógł sobie pozwolić na inwestycję w oryginalne, luksusowe surowce. W konsekwencji tego modnym zabiegiem było „oszukiwanie estetyczne" rozumiane jako zastępowanie ekskluzywnych materiałów imitacjami. By uzyskać efekt pozłacanych frontów, odpowiednio dobranymi farbami barwiono zwykłe drewno. Zamiast ręcznie malowanego jedwabiu stosowano tapety wręcz do złudzenia przypominające ekskluzywny surowiec.
